در عبارت های عربی دو نوع الف را داریم ، گاهی آن الف از خود حروف کلمه به حساب آمده و زائد نمی باشد و به عبارت دیگر باید در هر شرایطی آن را تلفظ نمود، ولی گاهی در عبارات ما برخی از
همزه ها هستند که در بین کلمات اند و در این صورت که بین کلمات قرار گیرند دیگر تلفظ نمی شوند ، این مورد را می گویند همزه وصلمثالها:الف) همزه قطع1. همزه متکلم که در ابتدای افعال مضارع در صیغه سیزدهم واقع میشود.2. همزه اول فعلهای ثلاثی؛ مانند «أمر» و فعلهای رباعی که بر وزن «أفعل» و «فاعَل» هستند؛ مانند «أکرَم» و «آخذ».3. همزههایی که در ابتدای اسمها و حروف قرار دارد به جز چند مورد خاص که در همزه وصل به آنها اشاره شده است؛ اسمهایی مانند «أحمد»، «إبراهیم» و «أُحد» و حروفی مانند همزه استفهام و حرف «إن».ب) همزه وصلهمزه وصل در ابتدای کلماتی قرار میگیرد که حرف اول آنها ساکن است و امکان شروع کلام با آنها وجود ندارد. موارد همزه وصل عبارتاند از:1. همزه کلماتی؛ مانند «ابن»، «ابنة»، «اثنان»، «اثنتان»، «امرؤ»، «امرأة»، «اسم»، «است»، «ابنم» و «ایمن»ی که مخصوص قسم است.2. همزه «ال» و یا «الف و لام» که به صورت مستقل در ابتدای اسامی قرار میگیرد؛ چه «ال» برای
تعریف باشد و چه زائده، همزه آن، همزه وصل خواهد بود.3. همزهای که در ابتدای فعلهای ماضی پنج حرفی مانند «استمع» و شش حرفی مانند «استخرج» و مصدر و امر آنها قرار میگیرد.4. همزه فعلهای امر ثلاثی مجردی که حرف دوم فعل مضارع آنها، لفظاً ساکن است؛ مانند «اخشِ» و «امضِ»، به استثنای «خُذْ»، «مُرْ» و «کُلْ».نوشته شده در یکشنبه ۲ بهمن ۱۴۰۱ ساعت 6:52 توسط : انصاری | دسته : احکام لیالی ( شب های ) پر فضیلت قدر...
ادامه مطلبما را در سایت احکام لیالی ( شب های ) پر فضیلت قدر دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : 14maasum-gh بازدید : 77 تاريخ : پنجشنبه 6 بهمن 1401 ساعت: 19:46